Άρθρο του bloomberg για το μέλλον των ενεργειακών πόλεων στις ΗΠΑ μετά το τέλος του πετρελαίου και τα κοίνα στοιχεία με την πόλη μας

...Η μεγαλύτερη και η πλέον εύρωστη μεταξύ αυτών των περιοχών στις ΗΠΑ είναι το Τέξας, το οποίο εξακολουθεί να παράγει περισσότερο από το ένα τρίτο του πετρελαίου της χώρας και έχει επωφεληθεί τρομερά από την έκρηξη του σχιστόλιθου.

 Αν και η αμερικανική πολιτεία έχει διαφοροποιήσει αρκετά την οικονομία της από τη δεκαετία του '80, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, 1 στις 8 θέσεις εργασίας στο Τέξας βασίζεται από πετρέλαιο. Μια μεγάλη διαρθρωτικού χαρακτήρα συρρίκνωση της πετρελαϊκής βιομηχανίας δεν θα καταστρέψει την οικονομία του Τέξας, ωστόσο θα αποτελέσει μια πηγή οικονομικών κλυδωνισμών για δεκαετίες. Θέσεις εργασίας χάνονται ήδη λόγω της ύφεσης στην πετρελαϊκή βιομηχανία, εξαιτίας των χαμηλών διεθνών τιμών του πετρελαίου.
 Την ίδια ώρα, οι πολιτείες της Οκλαχόμα και της Λουιζιάνα είναι εξίσου εκτεθειμένες.

 Οι εργαζόμενοι στον ενεργειακό κλάδο πρέπει να προετοιμαστούν γι’ αυτή τη στρατηγική στροφή απομάκρυνσης από το πετρέλαιο.
Για τους "εργάτες του πνεύματος", όπως οι γεωλόγοι, οι χημικοί και οι μηχανικοί λογισμικού, αυτό σημαίνει την καλλιέργεια τεχνικών δεξιοτήτων που μπορούν να είναι χρήσιμες σε άλλους τομείς όπως η τεχνολογία πληροφοριών (IT), τα φαρμακευτικά προϊόντα, η υγειονομική περίθαλψη ή τα χρηματοοικονομικά. Για τα διοικητικά στελέχη, σημαίνει τη δημιουργία ενός δικτύου επαγγελματικών επαφών εκτός της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η μετάβαση από την ενεργειακή βιομηχανία προς άλλες "πολιτείες" μπορεί να σημαίνει μετεγκατάσταση, ωστόσο οι περισσότερες πιθανότητες είναι ότι μια πόλη όπως το Χιούστον θα είναι σε θέση να αξιοποιήσει τις υπάρχουσες συγκεντρώσεις ανθρώπινου κεφαλαίου προκειμένου να προσελκύσει νέες βιομηχανικές δραστηριότητες.

 Οι εργαζόμενοι, ωστόσο, με χαμηλό επίπεδο ειδίκευσης και οι πόλεις που δημιουργήθηκαν από την έκρηξη παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου, θα έχουν πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες να σταθούν στα πόδια τους.
Σε αντίθεση με τη βιομηχανία άνθρακα, η οποία έχει συρρικνωθεί με την πάροδο των χρόνων σε μόλις 50.000 ανθρακωρύχους, η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου απασχολεί περισσότερους από 700.000 εργάτες.
Ακριβώς όπως οι εργάτες στη μεταποίηση που έχασαν τη δουλειά τους λόγω του κινεζικού ανταγωνισμού τη δεκαετία του 2000.

 Το πρόβλημα θα είναι μεγαλύτερο για όσους ζουν σε μικρές πόλεις που οφείλουν την ανάπτυξη και μεγέθυνσή τους στις ευρισκόμενες γύρω τους περιοχές εξόρυξης πετρελαίου. 

Οι Αμερικανοί ήταν γενικά λιγότερο πρόθυμοι να μετακινηθούν από τόπο σε τόπο αναζητώντας εργασία τις τελευταίες δεκαετίες και οι μεγάλες πόλεις έχουν πάψει πλέον να αποτελούν πεδίο ευκαιριών για όσους δεν έχουν προηγμένη εκπαίδευση.
Η παρακμή της πετρελαϊκής βιομηχανίας πιθανόν να αφήσει πίσω της μια χώρα με ακόμη περισσότερες φθίνουσες πόλεις-φαντάσματα, οι οποίες δεν θα μπορούν να καλύψουν τη συντήρηση των υποδομών τους, γεμάτες ναρκωτικά, αλκοολισμό και αυτοκτονίες σε έξαρση. Οι κυβερνητικοί θεσμοί σε τοπικό, πολιτειακό και ομοσπονδιακό επίπεδο θα πρέπει να εργαστούν για να αποτρέψουν ένα τέτοιο δυστοπικό μέλλον.

Οι άνθρωποι στις παρακμάζουσες "πόλεις του πετρελαίου" θα μπορούσαν να λάβουν κουπόνια ενίσχυσης που θα τους βοηθήσουν να μετακινηθούν, ίσως σε μια κοντινή ακμάζουσα πόλη.
Το κράτος μπορεί να προσφέρει οικονομικά κίνητρα στις επιχειρήσεις που θα απασχολούν απολυμένους από τη βιομηχανία του πετρελαίου, πιθανόν σε αναπτυσσόμενους τομείς όπως η ηλιακή ενέργεια.
Οι πρώην εργαζόμενοι στον κλάδο του πετρελαίου θα μπορούσαν ακόμη να λάβουν vouchers για επανεκπαίδευση.
 Η επέλαση της τεχνολογικής προόδου σημαίνει ότι οι ημέρες του πετρελαίου είναι μετρημένες. Και για το καλό του πλανήτη, αυτή η μετάβαση πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους προκειμένου να αντλήσουν ενέργεια για την ανθρωπότητα από το έδαφος θα πρέπει να υποφέρουν.