Το 70% των ανήλικων εγκλείστων στα καταστήματα κράτησης νέων είχαν αναγκαστεί ή αφεθεί από το οικογενειακό τους περιβάλλον να εργάζονται από ηλικίες πολύ κάτω των 15 ετών, έχοντας εγκαταλείψει το σχολείο.
Παράλληλα, οι περισσότεροι εξ αυτών δηλώνουν ότι έχουν πέσει θύματα σωματικής κακοποίησης από πρόσωπα του κοντινού τους περιβάλλοντος.
Τα παραπάνω προκύπτουν από πρόσφατη έρευνα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που παρουσίασε η καθηγήτρια Νομικής του Ιδρύματος Έλλη Συμεωνίδου - Καστανίδου, στη διάρκεια επιστημονικής εκδήλωσης με θέμα «Ανήλικοι δράστες: οι νομοθετικές επιλογές από τον εγκλεισμό στην επανένταξη», που διοργάνωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το 96% των νεαρών κρατουμένων δήλωσαν ότι δεν είχαν καμία ψυχολογική ή κοινωνική υποστήριξη στη ζωή τους από οποιαδήποτε κοινωνική υπηρεσία, ακόμη και μετά την εμπλοκή της Αστυνομίας.
Η Ρωξάνη Κωστατζίκη, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΔΣΘ, επικαλούμενη σχετική στατιστική, υπογράμμισε ότι 4 στους 5 κρατούμενους σε φυλακές ανηλίκων επιστρέφουν αργότερα στην ενήλικη ζωή τους στις φυλακές.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας, Σωτήρης Μπάγιας, παρουσίασε στοιχεία σχετικά με την αντιμετώπιση που τυγχάνουν οι ανήλικοι παραβάτες από την ελληνική Δικαιοσύνη. Σύμφωνα με όσα είπε, στο 96% των περιπτώσεων επιβάλλονται στους δράστες αναμορφωτικά μέτρα, ενώ στο 3,5% των περιπτώσεων επιβάλλεται το έσχατο μέτρο του εγκλεισμού τους σε καταστήματα κράτησης.
Σε ό,τι αφορά τα αναμορφωτικά μέτρα - για όλες τις περιπτώσεις αδικημάτων - τη «μερίδα του λέοντος» κατέχει το μέτρο της επίπληξης, ενώ σε ποσοστό 20% επιλέγεται ο νέος θεσμός της συνδιαλλαγής ανήλικου δράστη και θύματος ενώπιον του αρμόδιου εισαγγελέα και η προσφορά από τον ανήλικο δράστη κοινωφελούς εργασίας.
«Η διαπαιδαγώγηση είναι το όπλο για την αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας», τόνισε ο κ. Μπόγιας.
Την ίδια ώρα, άλλη έρευνα του ΑΠΘ, αναδεικνύει τον κατακερματισμό των υπηρεσιών που ασχολούνται με την μέριμνα των κακοποιημένων παιδιών, καθώς επίσης την απουσία θεσμοθετημένης συνεργασίας μεταξύ τους.
Σύμφωνα με την κ. Συμεωνίδου - Καστανίδου, η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης και σύμφωνα μ' αυτήν, ο αριθμός των υπηρεσιών που δηλώνουν ότι ασχολούνται με τα κακοποιημένα παιδιά ανέρχεται σε τουλάχιστον 53.
«Ανήκουν σε διαφορετικά υπουργεία, σε δήμους ή ιδιώτες και αγνοούν σε μεγάλο βαθμό όσα κάνουν οι υπόλοιποι», είπε η καθηγήτρια του ΑΠΘ.
http://www.nooz.gr
Σχόλια