Με Γενική Απεργία, απαντούν οι εργαζόμενοι την Τετάρτη 24 Φλεβάρη, στα ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα που δρομολογεί η κυβέρνηση καθ’ υπόδειξη της Ε.Ε., συμμετέχοντας στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα.
Πέντε μήνες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης, που οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις δεσμεύσεις της για κατάργηση του «εργασιακού μεσαίωνα» και για άμεση στήριξη - χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού Συστήματος, τα μέτρα που λαμβάνονται δεν είναι απλώς στην αντίθετη κατεύθυνση, αλλά διαμορφώνουν κλίμα ισοπέδωσης των κατακτήσεων των εργαζομένων τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Η αντιμετώπιση του δημόσιου ελλείμματος και του χρέους, μετατρέπονται σε όχημα, για την περικοπή των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τη μετατροπή του Δημόσιου - Κοινωνικού Ασφαλιστικού Συστήματος σε ανταποδοτικό - ιδιωτικό, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Πρόκειται για μια αναδιανομή, υπέρ των επιχειρήσεων και των τραπεζών.
Το συνδ. κίνημα και οι εργαζόμενοι δείχνουν αποφασισμένοι να αποκρούσουν τα επώδυνα μέτρα που αφορούν: Νέα περικοπή κατά 10% των αποδοχών (επιδομάτων) σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, εργασία και μετά τα 65 έτη, δραστική μείωση των μελλοντικών συντάξεων από 15% έως και 35%, ανασφάλιστη εργασία για τους νέους έως 30 ετών, με κάλυψη από το κράτος των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών, ενίσχυση της εκ περιτροπής εργασίας με το πρόσχημα να αποφευχθούν οι απολύσεις, μετατροπή των συμβάσεων από πλήρους, σε μερικής απασχόλησης, διαιώνιση της «ψευδοαπασχόλησης» και της αμοιβής εργαζομένων με «μπλοκάκι».
Για πρώτη φορά η κυβέρνηση, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο κατάργησης ακόμα και του 14ου μισθού. Παρά τις διαβεβαιώσεις, ότι προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, κανείς δεν μπορεί κατηγορηματικά να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πρόκειται για μέτρο «σήμα κατατεθέν» του ΔΝΤ και αναμένεται να κριθεί οριστικά στα μέσα του ερχόμενου μήνα, όταν και θα γίνει η αξιολόγηση του ελληνικού Προγράμματος Σταθερότητας από την Κομισιόν.
Υπενθυμίζεται ότι κατά καιρούς το ΔΝΤ έχει προτείνει «συνταγές σωτηρίας» για την ελληνική οικονομία που, ανάμεσα στα άλλα, περιλαμβάνουν: Απελευθέρωση των απολύσεων, περικοπή του 14ου μισθού, αναστολή της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για δύο χρόνια, προκειμένου να παγώσουν οι μισθοί και στον ιδιωτικό τομέα, πάγωμα των μισθών στο Δημόσιο μέχρι το 2013, δραστική περικοπή των παροχών της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Πρόκειται για προτάσεις που, αν υιοθετηθούν, θα οδηγήσουν σε περαιτέρω διάλυση την κοινωνία και θα ενισχύσουν το κεφάλαιο εις βάρος της εργασίας
Η πρωτοφανής και άγρια επίθεση που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι και εν τέλει η πλειοψηφία της κοινωνίας, ήταν από καιρό προδιαγεγραμμένη. Καμία όμως ουσιαστική επιβάρυνση για όσους είναι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση.
Η κυβέρνηση δεν έχει ούτε τη δύναμη, ούτε τη βούληση, ούτε το εναλλακτικό σχέδιο για να ακολουθήσει άλλο δρόμο. Υποκύπτει αβίαστα στις πιέσεις των αγορών και των νεοφιλελευθέρων «ηγετών» της Ε.Ε. Για να περάσει τα οδυνηρά της μέτρα, καταφεύγει στην τρομοκράτηση της κοινωνίας και των εργαζομένων, παρομοιάζει τη χώρα σαν «Τιτανικό» και ζητά από τους εργαζόμενους να δεχτούν αγόγγυστα παράλογες θυσίες «για το καλό της πατρίδας».
Το συνδ. κίνημα και οι εργαζόμενοι περπατούν ήδη στον μονόδρομο της συσπείρωσης και του μαζικού αγώνα. Επανακτούν την αυτοπεποίθησή τους και το αγωνιστικό, μαχητικό και διεκδικητικό τους πνεύμα. Μια συλλογική δράση, που πρέπει να εξελιχθεί σε ένα διευρυμένο κοινωνικό μέτωπο πίεσης και αντίστασης. Μια συλλογική αγωνιστική δράση που πρέπει να συνδεθεί με τα εργατικά κινήματα των χωρών της Ευρώπης. Η πρόταση για κοινή απεργιακή κινητοποίηση στην Ευρώπη αποκτά σήμερα επείγοντα χαρακτήρα.
Η Πανεργατική Απεργία στις 24 Φλεβάρη, μπορεί και πρέπει να είναι η αρχή μιας αποτελεσματικής κοινωνικής αντεπίθεσης, δίνοντας ένα δυνατό μήνυμα στην κυβέρνηση και την Ε.Ε.
Όλοι και όλες πρέπει να είμαστε εκεί μαζικά. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ. Πριν βάλουν λουκέτο στις ζωές μας. Για να στείλουμε δυνατό μήνυμα: Δεν θα περάσουν τα Αντεργατικά και Αντιασφαλιστικά τους μέτρα. Δεν θα πληρώσουμε την κρίση τους.
Απαιτούμε: Να ανατραπούν οι αντεργατικές πολιτικές. Να εφαρμοσθεί μία διαφορετική πολιτική ανάπτυξης, ενίσχυσης της απασχόλησης, τόνωσης των εισοδημάτων, διασφάλισης των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Η ΓΣΕΕ είναι μπροστά σε μια ιστορική ευθύνη. Πρέπει τώρα να επανακτήσει πλήρως τον ρόλο της. Να ανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία της. Να σταθεί μπροστά στην επερχομένη λαίλαπα, να σταθεί απέναντι στα σκληρότερα και στα πιο άδικα μέτρα που έχουν αποφασιστεί απ’ τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, οργανώνοντας και συντονίζοντας την πάλη των εργαζομένων. Το ίδιο οφείλουν να κάνουν όλες οι δυνάμεις του συνδ. κινήματος και ιδίως όσες επιμένουν στις αδιέξοδες διαιρετικές πρακτικές των χωριστών συγκεντρώσεων.
Πέντε μήνες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης, που οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις δεσμεύσεις της για κατάργηση του «εργασιακού μεσαίωνα» και για άμεση στήριξη - χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού Συστήματος, τα μέτρα που λαμβάνονται δεν είναι απλώς στην αντίθετη κατεύθυνση, αλλά διαμορφώνουν κλίμα ισοπέδωσης των κατακτήσεων των εργαζομένων τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Η αντιμετώπιση του δημόσιου ελλείμματος και του χρέους, μετατρέπονται σε όχημα, για την περικοπή των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τη μετατροπή του Δημόσιου - Κοινωνικού Ασφαλιστικού Συστήματος σε ανταποδοτικό - ιδιωτικό, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Πρόκειται για μια αναδιανομή, υπέρ των επιχειρήσεων και των τραπεζών.
Το συνδ. κίνημα και οι εργαζόμενοι δείχνουν αποφασισμένοι να αποκρούσουν τα επώδυνα μέτρα που αφορούν: Νέα περικοπή κατά 10% των αποδοχών (επιδομάτων) σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, εργασία και μετά τα 65 έτη, δραστική μείωση των μελλοντικών συντάξεων από 15% έως και 35%, ανασφάλιστη εργασία για τους νέους έως 30 ετών, με κάλυψη από το κράτος των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών, ενίσχυση της εκ περιτροπής εργασίας με το πρόσχημα να αποφευχθούν οι απολύσεις, μετατροπή των συμβάσεων από πλήρους, σε μερικής απασχόλησης, διαιώνιση της «ψευδοαπασχόλησης» και της αμοιβής εργαζομένων με «μπλοκάκι».
Για πρώτη φορά η κυβέρνηση, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο κατάργησης ακόμα και του 14ου μισθού. Παρά τις διαβεβαιώσεις, ότι προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, κανείς δεν μπορεί κατηγορηματικά να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πρόκειται για μέτρο «σήμα κατατεθέν» του ΔΝΤ και αναμένεται να κριθεί οριστικά στα μέσα του ερχόμενου μήνα, όταν και θα γίνει η αξιολόγηση του ελληνικού Προγράμματος Σταθερότητας από την Κομισιόν.
Υπενθυμίζεται ότι κατά καιρούς το ΔΝΤ έχει προτείνει «συνταγές σωτηρίας» για την ελληνική οικονομία που, ανάμεσα στα άλλα, περιλαμβάνουν: Απελευθέρωση των απολύσεων, περικοπή του 14ου μισθού, αναστολή της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για δύο χρόνια, προκειμένου να παγώσουν οι μισθοί και στον ιδιωτικό τομέα, πάγωμα των μισθών στο Δημόσιο μέχρι το 2013, δραστική περικοπή των παροχών της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Πρόκειται για προτάσεις που, αν υιοθετηθούν, θα οδηγήσουν σε περαιτέρω διάλυση την κοινωνία και θα ενισχύσουν το κεφάλαιο εις βάρος της εργασίας
Η πρωτοφανής και άγρια επίθεση που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι και εν τέλει η πλειοψηφία της κοινωνίας, ήταν από καιρό προδιαγεγραμμένη. Καμία όμως ουσιαστική επιβάρυνση για όσους είναι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση.
Η κυβέρνηση δεν έχει ούτε τη δύναμη, ούτε τη βούληση, ούτε το εναλλακτικό σχέδιο για να ακολουθήσει άλλο δρόμο. Υποκύπτει αβίαστα στις πιέσεις των αγορών και των νεοφιλελευθέρων «ηγετών» της Ε.Ε. Για να περάσει τα οδυνηρά της μέτρα, καταφεύγει στην τρομοκράτηση της κοινωνίας και των εργαζομένων, παρομοιάζει τη χώρα σαν «Τιτανικό» και ζητά από τους εργαζόμενους να δεχτούν αγόγγυστα παράλογες θυσίες «για το καλό της πατρίδας».
Το συνδ. κίνημα και οι εργαζόμενοι περπατούν ήδη στον μονόδρομο της συσπείρωσης και του μαζικού αγώνα. Επανακτούν την αυτοπεποίθησή τους και το αγωνιστικό, μαχητικό και διεκδικητικό τους πνεύμα. Μια συλλογική δράση, που πρέπει να εξελιχθεί σε ένα διευρυμένο κοινωνικό μέτωπο πίεσης και αντίστασης. Μια συλλογική αγωνιστική δράση που πρέπει να συνδεθεί με τα εργατικά κινήματα των χωρών της Ευρώπης. Η πρόταση για κοινή απεργιακή κινητοποίηση στην Ευρώπη αποκτά σήμερα επείγοντα χαρακτήρα.
Η Πανεργατική Απεργία στις 24 Φλεβάρη, μπορεί και πρέπει να είναι η αρχή μιας αποτελεσματικής κοινωνικής αντεπίθεσης, δίνοντας ένα δυνατό μήνυμα στην κυβέρνηση και την Ε.Ε.
Όλοι και όλες πρέπει να είμαστε εκεί μαζικά. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ. Πριν βάλουν λουκέτο στις ζωές μας. Για να στείλουμε δυνατό μήνυμα: Δεν θα περάσουν τα Αντεργατικά και Αντιασφαλιστικά τους μέτρα. Δεν θα πληρώσουμε την κρίση τους.
Απαιτούμε: Να ανατραπούν οι αντεργατικές πολιτικές. Να εφαρμοσθεί μία διαφορετική πολιτική ανάπτυξης, ενίσχυσης της απασχόλησης, τόνωσης των εισοδημάτων, διασφάλισης των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Η ΓΣΕΕ είναι μπροστά σε μια ιστορική ευθύνη. Πρέπει τώρα να επανακτήσει πλήρως τον ρόλο της. Να ανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία της. Να σταθεί μπροστά στην επερχομένη λαίλαπα, να σταθεί απέναντι στα σκληρότερα και στα πιο άδικα μέτρα που έχουν αποφασιστεί απ’ τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, οργανώνοντας και συντονίζοντας την πάλη των εργαζομένων. Το ίδιο οφείλουν να κάνουν όλες οι δυνάμεις του συνδ. κινήματος και ιδίως όσες επιμένουν στις αδιέξοδες διαιρετικές πρακτικές των χωριστών συγκεντρώσεων.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ Σαράντος
Αναπληρωτής Πρόεδρος της Διοίκησης του Ε.Κ.Αρκαδίας
Αναπληρωτής Πρόεδρος της Διοίκησης του Ε.Κ.Αρκαδίας
Σχόλια