του Ανδρέα Μπελιμπασάκη
Από την εμφάνιση των περίφημων ναπολεόντειων μπαλέτων μεγάλων σχηματισμών πεζικού με στολή παρέλασης, μέχρι τα «έξυπνα όπλα» και τα Stealth, οι προθέσεις, οι στόχοι τα χαρακτηριστικά και τα ηθικά διλλήματα του πολέμου ελάχιστα άλλαξαν. Έτσι και τώρα, η ιστορική περίοδος που διανύουμε καταγράφει την αγωνία και την πρόθεση των μεγάλων χωρών, να αποκτήσουν και να συντηρήσουν τους φυσικούς πόρους που χρειάζονται. Η μάχη για το πετρέλαιο είναι παλαιά και γνωστή.
Η εντυπωσιακή αύξηση της ζήτησης ορυκτής ενέργειας, βάση των απαιτήσεων ...
...του συγχρόνου τρόπου ζωής και η βιομηχανική απογείωση χωρών του τρίτου κόσμου, οδηγεί σε ένα μεγάλο αναπόφευκτο ενεργειακό πόλεμο που θα διαρκέσει πιθανότατα καθʼ όλη την διάρκεια του 21ου αιώνα. Παρά την οικονομική κρίση, η κινεζική κατανάλωση αυξάνεται κατά 7% ετησίως.
Η νέα ενεργειακή κρίση όμως εμπεριέχει και στοιχεία που δεν γνώρισαν οι εμπλεκόμενες πλευρές και οι «αυτοκρατορικοί πόλεμοι» του 19ου αιώνα. Οι δραματικές κλιματολογικές μεταβολές και η ανάγκη οικολογικής ισορροπίας στο πλανήτη οδηγούν σε αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες συμπεριφορές.
Ενώ η ενεργειακή κρίση σπρώχνει τα κράτη και τον βιομηχανικό κόσμο σε αναζήτηση περισσότερου πετρελαίου και φυσικού αερίου, η δεύτερη απαιτεί τη δραστική μείωση της εξάρτησης των οικονομιών τους από τους υδρογονάνθρακες.
Είμαι από αυτούς που δεν πείσθηκαν ότι ο πόλεμος στο Ιράκ έγινε για το πετρέλαιο. Εάν πάντως υπήρχαν και τέτοιες βλέψεις από τους θιασώτες του επιθετικού παραλογισμού στην Ουάσιγκτον εκείνης της εφιαλτικής εποχής Ράμσφελντ και Τσέινι, το σχέδιο αποδείχθηκε τερατώδες, καθώς πριν από την εισβολή στο Ιράκ το πετρέλαιο διαμορφωνόταν στα 30 δολάρια ανά βαρέλι, ενώ στα τέλη του 2009 αγγίζει τα 80 δολάρια. Εάν πάλι στόχος ήταν ο ριζικός μετασχηματισμός ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας τα αποτελέσματα ήταν ακόμη πιο τραγικά αφού δημιούργησαν παντού εχθρούς.
H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ FOREIGN PRESS
Από την εμφάνιση των περίφημων ναπολεόντειων μπαλέτων μεγάλων σχηματισμών πεζικού με στολή παρέλασης, μέχρι τα «έξυπνα όπλα» και τα Stealth, οι προθέσεις, οι στόχοι τα χαρακτηριστικά και τα ηθικά διλλήματα του πολέμου ελάχιστα άλλαξαν. Έτσι και τώρα, η ιστορική περίοδος που διανύουμε καταγράφει την αγωνία και την πρόθεση των μεγάλων χωρών, να αποκτήσουν και να συντηρήσουν τους φυσικούς πόρους που χρειάζονται. Η μάχη για το πετρέλαιο είναι παλαιά και γνωστή.
Η εντυπωσιακή αύξηση της ζήτησης ορυκτής ενέργειας, βάση των απαιτήσεων ...
...του συγχρόνου τρόπου ζωής και η βιομηχανική απογείωση χωρών του τρίτου κόσμου, οδηγεί σε ένα μεγάλο αναπόφευκτο ενεργειακό πόλεμο που θα διαρκέσει πιθανότατα καθʼ όλη την διάρκεια του 21ου αιώνα. Παρά την οικονομική κρίση, η κινεζική κατανάλωση αυξάνεται κατά 7% ετησίως.
Η νέα ενεργειακή κρίση όμως εμπεριέχει και στοιχεία που δεν γνώρισαν οι εμπλεκόμενες πλευρές και οι «αυτοκρατορικοί πόλεμοι» του 19ου αιώνα. Οι δραματικές κλιματολογικές μεταβολές και η ανάγκη οικολογικής ισορροπίας στο πλανήτη οδηγούν σε αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες συμπεριφορές.
Ενώ η ενεργειακή κρίση σπρώχνει τα κράτη και τον βιομηχανικό κόσμο σε αναζήτηση περισσότερου πετρελαίου και φυσικού αερίου, η δεύτερη απαιτεί τη δραστική μείωση της εξάρτησης των οικονομιών τους από τους υδρογονάνθρακες.
Είμαι από αυτούς που δεν πείσθηκαν ότι ο πόλεμος στο Ιράκ έγινε για το πετρέλαιο. Εάν πάντως υπήρχαν και τέτοιες βλέψεις από τους θιασώτες του επιθετικού παραλογισμού στην Ουάσιγκτον εκείνης της εφιαλτικής εποχής Ράμσφελντ και Τσέινι, το σχέδιο αποδείχθηκε τερατώδες, καθώς πριν από την εισβολή στο Ιράκ το πετρέλαιο διαμορφωνόταν στα 30 δολάρια ανά βαρέλι, ενώ στα τέλη του 2009 αγγίζει τα 80 δολάρια. Εάν πάλι στόχος ήταν ο ριζικός μετασχηματισμός ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας τα αποτελέσματα ήταν ακόμη πιο τραγικά αφού δημιούργησαν παντού εχθρούς.
H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ FOREIGN PRESS
Σχόλια