30 χρόνια η ίδια πολιτική από Ν.Δ. και ΠΑΣOΚ που εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα, καταδικάζει την Αρκαδία στην υπανάπτυξη και τους κατοίκους της σε μείωση των εισοδημάτων, σε ανασφάλεια, ανεργία και μετανάστευση.Οι εξευτελιστικές τιμές για τον παραγωγό στα αγροτικά προϊόντα (λάδι, γάλα, κρέας, μήλα...), η κομματικοποίηση και διάλυση των συνεταιρισμών δίνει τη δυνατότητα στους μεταπράτες και στους νέους τσιφλικάδες να νέμονται τις επιδοτήσεις και τον ιδρώτα του αγρότη και να θησαυρίζουν.Η μεταλιγνιτική περίοδος στη Μεγαλόπολη έχει αρχίσει χωρίς προοπτική, η βιομηχανική περιοχή χωρίς κίνητρα μαραζώνει και η οικοδομή διέρχεται βαθιά κρίση· έτσι, πάνω απ’ τους εργάτες πλανάται η ανεργία, η απώλεια κοινωνικών δικαιωμάτων (8ωρο, ασφάλιση...) και η ανέχεια.Οι εμπορικές επιχειρήσεις και βιοτεχνικές μονάδες ανοργάνωτες και χωρίς στήριξη δεν μπορούν να αντέξουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πολυεθνικών αλυσίδων, που έχουν την αμέριστη βοήθεια των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών. Κατά συνέπεια οδηγούνται οι επαγγελματίες σταδιακά στη χρεωκοπία.Βασικές υποδομές όπως το τραίνο απαξιώνονται. Οι εθνικοί δρόμοι παραχωρούνται σε ιδιώτες, που νέμονται τα ακριβά διόδια και εισπράττουν πολλαπλάσια και προκαταβολικά απ’ ό,τι κοστίζουν οι δρόμοι. Η βελτίωση των επαρχιακών δρόμων καρκινοβατεί...Οι φυσικοί μας πόροι (παραλίες, βουνά, αέρας, ήλιος, νερά...) παραχωρούνται στα «μεγάλα τζάκια», για να τα εκμεταλλευτούν ληστρικά. Τα τοπικά σκάνδαλα (λιμάνι Λεωνιδίου, Μουστός, Μπαταρόλα, Νεστάνη κ.λ.π.) «κουκουλώνονται» από κυβερνήσεις και τοπικές αρχές.Η προστασία του περιβάλλοντος, η αειφόρος ανάπτυξη και η ανακύκλωση είναι κούφια λόγια για τους Κυβερνώντες, αφού η θεσμοθέτηση των οικολογικών πάρκων Μαινάλου και Πάρνωνα - Υγρότοπου Μουστού παραμένει για χρόνια στα συρτάρια και το πρόβλημα των σκουπιδιών δεν λύνεται, μέχρι να πεισθούμε ότι η μόνη λύση είναι η βιομηχανοποίηση τους και η αποκόμιση κερδών από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, που εμείς θα πληρώσουμε.Η πλούσια πολιτιστική μας κληρονομιά (αρχαία, μεσαιωνική, επανάσταση ’21...) σιγά - σιγά καταστρέφεται από το χρόνο και την επέλαση του τσιμέντου, χωρίς να προστατεύεται και να αξιοποιείται ικανοποιητικά πολιτισμικά και οικονομικά.Οι δημόσιες υπηρεσίες υποβαθμίζονται ή καταργούνται (περιφέρεια, οργανισμοί κοινής ωφέλειας, σχολεία, Ψυχιατρείο, ΔΥΠΕ, ΙΓΜΕ...) και η στελέχωσή τους αποτελεί λεία της κυβερνώσας κάθε φορά παράταξης καταργώντας στην πράξη το κοινωνικό και συνταγματικό δικαίωμα της ισότητας των πολιτών. Οι ίδιοι μετά κατηγορούν το κράτος για ανικανότητα και θεωρούν λύση την ιδιωτικοποίηση των δραστηριοτήτων του.Η Δημόσια Υγεία (Παναρκαδικό Νοσοκομείο, Κέντρα Υγείας, ΙΚΑ) υποχρηματοδοτούνται και υποβαθμίζονται, για να πλουτίσουν τα ιδιωτικά νοσηλευτικά κέντρα που συνεχώς δημιουργούνται και «αδειάζουν» τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων.Οι πυρόπληκτοι, παρά τις υποσχέσεις, ελάχιστα ενισχύθηκαν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα δεν έχουν δοθεί όλα τα χρήματα που προσέφερε ο ελληνικός λαός σε ένδειξη αλληλεγγύης. Οι καμένες περιοχές γίνονται σιγά - σιγά «νεκρές ζώνες».Αυτή η πολιτική έχει οδηγήσει την Αρκαδία να είναι ένας από τους τρεις φτωχότερους νομούς της χώρας με τη μεγαλύτερη μείωση πληθυσμού και την Πελοπόννησο να θεωρείται φτωχότερη περιφέρεια της Ευρωζώνης.Αυτή την πολιτική, που οδήγησε και στην μεγάλη οικονομική κρίση, έχεις τη δυνατότητα να καταδικάσεις στις ευρωεκλογές του Ιουνίου,και είναι στο χέρι σου να την αλλάξεις!
Αρκάδων Κοινόν, Μάιος 2009
Σχόλια